امانوئل کانت فیلسوف قرن ۱۸میلادی، با شناختی که از تجار و بازرگانان ارمنی در زمان خود داشته، در مورد آنان چنین گفته:
ارمنیان از روح تجاری ذاتی خاصی برخوردار می باشند. آنان برای این منظور پای پیاده از مرزهای چین به کیپ کورسو در سواحل گینه سفر می کنند. این موضوع بر سخت کوشی این مردم باهوش دلالت دارد، که از شمال-شرق تا جنوب‌غرب دنیای قدیم سفر می کنند و در هرجا که میرسند از طرف مردم آنجا به گرمی مورد استقبال قرار می گیرند.
قابل ذکر است ارمنیانی که کانت به آنان اشاره دارد، عمدتا از نسل بازرگانان جلفای قدیم یا جلفای ارس بوده اند، که در سالهای ۱۶۰۳-۱۶۰۴ میلادی توسط شاه عباس صفوی به اصفهان کوچ داده شده، در آنجا جلفای نو را ساخته و با حمایت پادشاه ایران،انحصار تجارت ابریشم را بدست گرفته و رقیب اصلی کمپانی هند شرقی بودند.
با افول قدرت صفویه و حمله محمود افغان به اصفهان و اشغال آن، این بازرگانان مورد شکنجه و آزار و اذیت بسیار قرارگرفته و به کشورهای مختلف جهان از جمله لهستان، ایتالیا، فرانسه، هلند، روسیه و هند مهاجرت و به تجارت جهانی مشغول شدند.
براساس اسناد تاریخی مختلف، این تجار ارمنی به درستکاری، امانت و سخت کوشی شهره خاص و عام بوده اند.