در ارمنستان پدرم از زندان استالین گریخت
سرنوشتم این بود که در ایران متولد شوم
نه امریکا و انگلیس؛
ارمنستان ازدیرباز جزو امپراتوری ایران بود، من ایرانی‌ام از زمان کورش کبیر
من در سرزمین خودم متولد شدم. نه جای دیگر.
🔹سرزمینی که به لحاظ فرهنگ چقدر برای‌من الهام‌بخش بود! چقدر خوشبختم که اینجا در کشور اجداد خودم متولد شدم و از آن الهام گرفتم.
هرجای دنیا که می‌روم دلم برای کشورم تنگ می شود. آخرین‌بار، در لس‌آنجلس که قدم می‌زدم؛ باخودمی‌گفتم:
لوریس! اینجا چه کار داری اصلا؟ تو که اینجا متولد نشدی! فرهنگ و زبان و آداب و رسومت این نیست!رستوران‌ها قشنگ است ولی…
🔹درایران از کودکی أن دسته‌های محرم که در خیابان می‌رفتم و ملودی‌هایش را می‌نوشتم و بعد در رستم و سهراب استفاده کردم ؛ آن تعذیه و
زورخانه که عاشقش بودم و بزرگ‌ترین کلکسیونش را دارم در این فرهنگ بالیدم و زندگی کردم و در همین‌جا می‌خواهم بمیرم.
🔹در قوام‌السلطنه(۳۰ تیر) آن قصابی‌ها ومیوه‌فروشیها، کافه نادری، کلیسای ارمنیان از همه الهام می‌گیرم و می‌فهمم برای چه زنده‌ام.